Licht in gebrokenheid - Japke de Kraker

ISBN 9789075613575  -  80 pagina's - Formaat 14 x 22 cm

Janet heeft een droom, maar kan ze haar droom waarmaken? Haar realiteit heeft met leven en dood te maken. Meteen al is er de confrontatie met het kwaad. De angst slaat toe wanneer de Hutu’s en de Tutsi’s tegen elkaar te keer gaan in hun Rwandese kerkgebouw. Wie zal hen bevrijden? Waar is hulp te vinden? Vanuit reële situaties wordt er in dit boek verteld van duisternis en leegte, maar ook van licht en liefde!

Dit verhaal, dat deels op waarheid berust, brengt de gebrokenheid én de hoop heel dichtbij.

____________________

Door de coronacrisis ervaren wij dat er een relatie is met wereldwijde gebrokenheid. Je gedachten gaan uit naar de moorden die door Boko Haram en ISIS gepleegd worden, het lijkt op de verwoestende werking van het coronavirus…

Erover lezen, kan helpen. Hieronder een fragment uit ‘Licht in gebrokenheid’:

Opeens hoor ik Peter roepen: ‘Ongelooflijk, ik zie een paar ogen die mij glinsterend aankijken. Ik hoor haar roepen om hulp.’
Het blijkt een tienermeisje te zijn, bekneld tussen takken met overal lijken om haar heen. Vastgezogen door het moeras kan ze onmogelijk vrijkomen. Met hulp van stokken proberen we voorzichtig dichter bij haar te komen. We voelen de zuigende kracht van de modder. Haar ogen blijven hoopvol op ons gericht. Uiteindelijk lukt het ons haar uitgestoken hand te pakken. Ik duw de verstrengelde lianen aan de kant, met takken proberen we haar voeten een vaste bodem te geven. De al stinkende lijken duwen we aan de kant. Peter zegt: ‘Hoe heet je?’ ze antwoordt: ‘Louange’ ‘Wat een wonder dat je nog leeft en dat wij je hier vinden.’ Daarop zegt ze: ‘Ik heb God gesmeekt of Hij me hieruit wilde halen. Ik ben blijven bidden en zingen. Hij geeft mij hoop en nu komen jullie mij redden!
Later vertelt ze: ‘Ik ben niet weggezakt in het moeras. Ik ben niet omgekomen, zoals deze stumpers om mij heen. Onbegrijpelijk... Vroeger vertelde onze pastor ons dat wij allemaal verstrikt zitten in het moeras vanwege onze zonden, want de mens heeft zelf in het paradijs gekozen voor de dood. Daarna zei hij: ‘God zoekt de gevallen mensen op, wil hen bevrijden.’ Zo zie ik jullie als Zijn engelen die mij komen redden van de verstikkingsdood.’