Veel om ons heen wankelt. Wij hebben goede voornemens, maar er komt zo weinig van terecht.Dan zegt de Psalmdichter dwars door pijn, moeite, falen en verdriet heen: God is mijn rots, mijn eeuwig houvast.Wij mensen zijn heel kwetsbaar. Een klein kindje kan sterven, mensen worden ouder, kunnen veel minder, worden soms geconfronteerd met een hartstilstand. Ja, je lichaam kan bezwijken. Is dat een reden om het geloof en de moed te verliezen?Is het leven zonder God echt gelukkiger?

Geliefden,

Van allerlei reacties schieten door je heen.Het wordt kouder en in Oekraïne maakt Poetin nog steeds meer kapot… Wat is belangrijk? Warmte, maar vooral vrede! Wie bewerkt vrede?

Is de ‘storm’ van coronaverschijnselen voorbij?  Is mijn hart tot rust gebracht?Heb ik status gekregen en ben ik de onzekerheid over mijn bestaan kwijt?Is mijn ziekte minder bedreigend en ervaar ik meer vrede?In Markus 4:35-41 lees ik over de storm op het meer. De discipelen die vlak daarvoor Jezus bemoedigende woorden nog gehoord hebben (De Bergrede), schreeuwen het uit: ‘Wij verdrinken!’

met het oog op Pasen twee gedichten.