Toekomstgericht?
Zijn wij gericht op wat komt?
Afgelopen zondag werd de tweede Adventskaars aangestoken. Ook werd er afgelopen zondag een actie gehouden: schoenen voor vluchtelingen. Ze lopen op oude schoenen hun voetzolen kapot, vluchtend voor geweld, op zoek naar veiligheid.
Mijn veiligheid staat ook op spel. Leef ik in deze adventstijd met het oog op het koninkrijk van de hemel?
Satan wil onze stappen om dichter bij Jezus te zijn, stoppen. Scheidingen, opstandigheid van kinderen naar ouders, boosheid van ouderen naar jongeren. Verstoorde familierelaties, we lezen erover in Mattheüs 19.
Hebben we onze naaste lief als onszelf? Doneren we € 25,- voor de vluchtelingen?
Heb ik oog voor mijn dierbaren vlak om me heen of op afstand?
God wil het goede voor ons. Maar welke kant loop ik op? Maak ik ruimte voor mijzelf en mijn plannen, of zing ik met Maria: ‘Mijn ziel verheft Gods eer; mijn geest mag blij de Heer mijn Zaligmaker noemen, die in haar lage staat Zijn dienstmaagd niet versmaadt, maar van Zijn gunst doet roemen.'
In de wereld van grootspraak, machtshandhaving, vluchtelingenproblematiek, klimaatoorlog, we zien het wereldwijd om ons heen, is Maria’s lied te horen. Waarover gaat het ten diepste?
Psalm 2 laat er ook iets van zien. Jezus komt midden in onze oorlogen. Hij wordt aan het kruis het lijdend voorwerp in de strijd van ons bestaan, maar Hij staat op uit de dood. Hij de Koning die ons leven geeft, staat centraal! Aanbid Hem, kus de Bruidegom!
Volg Hem waar je ook bent, het komt er alle dagen op aan dat wij Hem volgen, ook al zijn je schoenen versleten. Hij maakt alles nieuw. In Openbaring 21 gaat het zingen van Maria door:
‘Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Want de eerste hemel en de eerste aarde zijn voorbij. En de zee is er niet meer. Toen zag ik de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, uit de hemel neerdalen, bij God vandaan. Zij was als een bruid die zich mooi heeft gemaakt voor haar man en hem opwacht. Ik hoorde een luide stem vanaf de troon, die uitriep: ‘Gods woonplaats is onder de mensen, Hij zal bij hen wonen. Zij zullen Zijn volken zijn en God zelf zal als hun God bij hen zijn. Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was, is voorbij.’
Zegen en hartelijke groet,
Japke de Kraker- van Abbema.
Meeleven met mensen die op vlucht zijn, zie: www.japkedekraker.nl
Kerstcadeau tip: Maak je naaste blij met ‘Licht in gebrokenheid’ en/of ‘Stille strijd in Ethiopië’.
Bij aanschaf van twee romans, samen boven de € 20 , zijn er geen verzendkosten meer.
De auteursopbrengst gaat naar de vluchtelingen!
Reactie plaatsen
Reacties