Schuilen…
Bij wie zou jij willen schuilen, wegkruipen, veilig voelen?
Wie neemt je op schoot, wanneer je pijn hebt, angst je naar de keel grijpt. Bij wie kruip je weg, wanneer je verdrietig bent en je eenzaam voelt?
Is er zo’n persoon vlak bij jou in deze tijd van afstand houden vanwege besmettingsgevaar?
Jezus zegt: ‘Kom naar Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal Ik jullie rust geven.’
Dit is heerlijk om te lezen, maar soms kun je vertwijfeld raken net als de dichter in Psalm 43: 2 ‘U bent toch mijn God, mijn toevlucht, waarom wijst U mij af, waarom ga ik gehuld in het zwart, door ‘vijanden’ geplaagd?’ Bij vijanden denk ik aan het zondig zijn, de beperkingen door ziekte en corona, verlies van je inkomen, het missen van geliefden, bedreigingen vanwege je keuze voor Christus.
Mattheus 11 zegt vervolgens in vers 29a: ‘Neem Mijn juk op je en leer van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart.’
Jezus vertelt ons Zijn verhaal. Uit Gods Woord weten wij van Zijn juk. In het hof van Getsemane bad Hij angstig en dodelijk bedroefd: ‘Vader, als het mogelijk is, laat deze beker dan aan Mij voorbijgaan! Maar laat het niet gebeuren zoals Ik het wil, maar zoals U het wilt.’
Ligt hier de oplossing van het mysterie van ons ellendig zijn? Jezus concentreert Zich vlak voor Zijn afschuwelijk lijden, op: ‘niet Mijn wil, maar laat Uw wil gebeuren!’
Zo neemt hij daarna de ultieme last van mijn verlorenheid op Zich. Door Zijn eenzaamheid en verlaten zijn door God aan het Kruis, hoef ik nooit meer mij verlaten en afgewezen door God te voelen en mag ik echt rust vinden, want Zijn juk is zacht en Zijn last is licht. (vers 29b en 30)
Het gebed in Psalm 43 gaat verder: ‘Zend Uw licht en Uw waarheid, laten zij mij begeleiden en brengen naar Uw heilige berg, naar de plaats waar U woont.’ (vers 3)
Jezus neemt ons op schoot en stuurt ons erop uit. Hij geeft ons kracht om Hem te volgen en onze naaste lief te hebben. Hij heelt onze wonden, troost ons, maakt Zijn kinderen zelfs tot ambassadeurs van Zijn Koninkrijk op aarde.
Tot slot een kinderliedje:
Ik zag een kuikentje
Dat bij zijn moeder zat
onder haar vleugels
waar het veilig zat
tegen regen, tegen zonneschijn
Heer, zo wil ik bij U zijn.
In de schaduw van Uw vleugels wil ik schuilen, wil ik schuilen.
U bent mijn toevlucht, U bent mijn sterkte, U bent mijn schuilplaats, U, o Heer!
Gods zegen en hartelijke groet,
Japke de Kraker-van Abbema.
Meeleven met vluchtelingen? Zie: www.japkedekraker.nl
Reactie plaatsen
Reacties